ساعت 4 صبحه 
بچه ها زبان بخونین ... دوست گلم پیبو جان وقتی نمیتونی اطلاعات ساده ای مثل این لینک و سبک و سنگین کنی اینجا بیای مشکل داری ها... حالا من میگم میگین ارین چرت میگه... ادم همیشه نمیتونه به همسر یا دوستانش تکیه کنه .... وقتتون رو هدر ندین توروخدا... کلاس های ارزون و وقت زیاد شامل حال اکثرتون میشه .. ازش استفاده کنین.... اگر بخواین اینجا شروع کنین واقعا از زندگیتون عقب میمونین... زندگی کردن فقط ویزا گرفتن نیست که شده همه ی فکر و ذکرتون .... ویزا رو که بگیرین 10 ساعت بعدش ذوقش میره و اولین چیزی که ناراحتتون میکنه جدایی از خانوادست.. پاتون رو هم که بزارین تو هواپیما احساس غریبی شدیدی میکنین چون نمیتونین ارتباط برقرار کنین ... اینجا هم که بیاید دیگه 10 روز نهایتن میخواین برین سفر و وکیشن و ماه عسل و اینجور چیزا.. بعدش باید زندگی واقعی رو شروع کنین... بسته به این که کجای امریکا هم دارین میان مشکلاتتون طبقه بندی میشه... اگر ایالتی جز کالیفرنیا و نیویرک و واشنگتن میرین علاوه بر مشکلات فراوونی که برای رفع مسائل روزمرتون دارین ممکنه با سیبیلو های red neck هم طرف شین که وقتی میبنن پانتومیم بازی میکنین جای حرف زدن خیلی بد باتون برخورد میکنن ... اونوقت یاد ایران میوفتین و خار و مادر امریکا رو ف ح ش میدین .... احساس افسردگی شدیدی میکنین اون وقت.. تنها موندین و خانوادتون هم ایرانه و همسرتون هم بیشتر ساعات روز رو سر کاره.... درس هم نمیتونین بخونین سر کار هم نمیتونین برین...
...
این که انقدر مطلب بالا دارای نکات منفی بود ناراحتتون کرد.. درسته؟ من میبینم کسایی که اینجا این شکلی شدن... دلم میسوزه واسشون ... حتی پیش یه مشاور هم میخوان برن باید در به در دنبال فارسی زبونش بگردن!.... زندگیتون رو قشنک کنین با یه ذره اینده نگری.... همه ی زندگی ویزا نیست که صبح تا شب نمیتونین به چیز دیگه ای فکر کنین جز اون... درسته مهمه خیلی هم مهمه... اما من بتون قول میدم بدون استثنا همتون ویزاتون رو میگیرین و میاین اینجا.. خیالتون راحت ... واسه بعد از رسیدن به اینجا هم یه خورده برنامه ریزی کنین...
..
شدم عین بابا بزرگا ... اما حس میکنم باید به عنوان یه رفیق یه برادر براتون شرایط اینجا رو هم توضیح بدم.. همونطور که همه وقتی رفتیم مصاحبه سفر نامه نوشتیم... اینجا هم سفرنامه ی خودش رو داره
بچه ها زبان بخونین ... دوست گلم پیبو جان وقتی نمیتونی اطلاعات ساده ای مثل این لینک و سبک و سنگین کنی اینجا بیای مشکل داری ها... حالا من میگم میگین ارین چرت میگه... ادم همیشه نمیتونه به همسر یا دوستانش تکیه کنه .... وقتتون رو هدر ندین توروخدا... کلاس های ارزون و وقت زیاد شامل حال اکثرتون میشه .. ازش استفاده کنین.... اگر بخواین اینجا شروع کنین واقعا از زندگیتون عقب میمونین... زندگی کردن فقط ویزا گرفتن نیست که شده همه ی فکر و ذکرتون .... ویزا رو که بگیرین 10 ساعت بعدش ذوقش میره و اولین چیزی که ناراحتتون میکنه جدایی از خانوادست.. پاتون رو هم که بزارین تو هواپیما احساس غریبی شدیدی میکنین چون نمیتونین ارتباط برقرار کنین ... اینجا هم که بیاید دیگه 10 روز نهایتن میخواین برین سفر و وکیشن و ماه عسل و اینجور چیزا.. بعدش باید زندگی واقعی رو شروع کنین... بسته به این که کجای امریکا هم دارین میان مشکلاتتون طبقه بندی میشه... اگر ایالتی جز کالیفرنیا و نیویرک و واشنگتن میرین علاوه بر مشکلات فراوونی که برای رفع مسائل روزمرتون دارین ممکنه با سیبیلو های red neck هم طرف شین که وقتی میبنن پانتومیم بازی میکنین جای حرف زدن خیلی بد باتون برخورد میکنن ... اونوقت یاد ایران میوفتین و خار و مادر امریکا رو ف ح ش میدین .... احساس افسردگی شدیدی میکنین اون وقت.. تنها موندین و خانوادتون هم ایرانه و همسرتون هم بیشتر ساعات روز رو سر کاره.... درس هم نمیتونین بخونین سر کار هم نمیتونین برین...
...
این که انقدر مطلب بالا دارای نکات منفی بود ناراحتتون کرد.. درسته؟ من میبینم کسایی که اینجا این شکلی شدن... دلم میسوزه واسشون ... حتی پیش یه مشاور هم میخوان برن باید در به در دنبال فارسی زبونش بگردن!.... زندگیتون رو قشنک کنین با یه ذره اینده نگری.... همه ی زندگی ویزا نیست که صبح تا شب نمیتونین به چیز دیگه ای فکر کنین جز اون... درسته مهمه خیلی هم مهمه... اما من بتون قول میدم بدون استثنا همتون ویزاتون رو میگیرین و میاین اینجا.. خیالتون راحت ... واسه بعد از رسیدن به اینجا هم یه خورده برنامه ریزی کنین...
..
شدم عین بابا بزرگا ... اما حس میکنم باید به عنوان یه رفیق یه برادر براتون شرایط اینجا رو هم توضیح بدم.. همونطور که همه وقتی رفتیم مصاحبه سفر نامه نوشتیم... اینجا هم سفرنامه ی خودش رو داره
کتگوری: k1
مصاحبه: ژانویه 2013 یروان
کلیر: ۲۶ اپریل (۹۱ روز)
ویزا : 10 می//ورود به امریکا:26 می//انگشت نگاری هفته دوم//اجازه کار 2 ماه بعد از انگشت نگاری//گرین کارت 3 ماه بعد از پست کردن مدارک
سفرنامه ی ویزا
مصاحبه گرین کارت
مصاحبه: ژانویه 2013 یروان
کلیر: ۲۶ اپریل (۹۱ روز)
ویزا : 10 می//ورود به امریکا:26 می//انگشت نگاری هفته دوم//اجازه کار 2 ماه بعد از انگشت نگاری//گرین کارت 3 ماه بعد از پست کردن مدارک
سفرنامه ی ویزا
مصاحبه گرین کارت
تو ایران نیچر مید مصرف می کردم بهتر بود واسه من شاید باز سوییچ کنم به همون، و یه نکته مهم، این مولتی ویتامینا فقط متوسط هر ویتامینو دارن که برای خیلی از ویتامینای توش حد کافی مورد نیاز بدنو شامل نمیشه، مخصوصن چون گیاهخواری حتمن ویتامین e جدا هم بخر، D3 رو حتمن حتمن بگیر چون نسبت به ایران افتاب اینجا کمتره و بعد یه مدت کمبودش خودشو بد نشون میده، خواهر من بعد دو سال حسش کرد. روزی حداقل 2000IU باید به بدنت برسه که به هیچ وجه تو مولتی ویتامینا نیست. منم فک می کردم مولتی کافیه همیشه تا اینکه همسرم که داروسازی می خونه بهمم اینارو توضیح داد. کلن یه آزمایش از ویتامینای بدنت بدی خیلی خوبه، مرتبم تکرار کن چون گیاهخواری این چکاپا مهم تره 