2014-05-01 ساعت 10:59
ﺭﻭﻳﺎﻱ ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺩﻳﺮ ﺑﻪ واقعیت ﭘﻴﻮﺳﺖ!
ﺯﻳﺎﺩ ﻫﻢ ﺩﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ ... ﺷﺎﻳﺪ!
شوک ﻗﺒﻮﻟﻲ مي 2012
ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ 2012
ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻭﻳﺰاي خودم ﺟﻮﻻﻱ (7 ماه) و ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ 2013(9 ماه)
ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ 2013
ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮔﺮﻳﻦ ﻛﺎﺭد ﮊاﻧﻮﻳﻪ 2014
ﺩﺭ ﻳﻚ ﻧﮕﺎﻩ ...... 1 ﺳﺎﻝ و 9 ﻣﺎﻩ
اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺩﺭ اﺻﻞ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﺳﻴﺎﺣﺘﻲ, ﺗﻮﺭﻳﺴﺘﻲ و ﺗﺠﺮﺑﻲ ﺑﺮاﻱ ﻣﺎ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻴﺸﺪ ﭼﻮﻥ ﻗﺼﺪ باﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﻳﺮاﻥ ﺩاﺷﺘﻴﻢ و ﻫﻨﻮﺯ ﻛﻠﻲ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻤﺎﻡ و ﻫﻤﻴﻨﻂﻮﺭ ﻧﻴﻤﻪ ﺧﺎﻧﻮاﺩﻩ و ...... ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻮﺩ!
ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻫﻔﺘﻪ اﻭﻝ ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ﺑﺎ ﭘﺮﻭاﺯ ﻗﻂﺮ و اﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺸﻬﺪ, ﺩﻭﺣﻪ, ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ, ﺑﻪ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ ﻭاﺭﺩ ﺷﺪﻳﻢ. ﺩﺭ ﻣﺸﻬﺪ ﻧﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﺎﺭ ﺩاﺷﺘﻴﻢ و ﻧﻪ ﻛﺴﻲ اﺯ ﻣﻘﺪاﺭ ﺩﻻﺭ ﺳﻮاﻟﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ.
ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ ﺑﻪﺩﻟﻴﻞ ﺷﻠﻮﻏﻲ ﺣﺪﻭﺩ 2 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺮاﻱ اﻧﺠﺎﻡ اﻣﻮﺭ ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﻣﻌﻂﻞ ﺷﺪﻳﻢ و ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭼﻤﺪاﻧﻬﺎ و ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻣﺠﺪﺩ ﺑﻪ ﻛﺎﻧﺘﺮ اﻣﺮﻳﻜﻦ اﻳﺮﻻﻳﻦ ﻫﻢ ﻛﻤﻲ ﺯﻣﺎﻧﺒﺮ و ﺧﺴﺘﻪ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ. البته هیچ مشکلی از نظر تعداد چمدان نداشتیم و بدون هیچ هزینه ای بار تحویل دادیم.
ساعت 10شب به فرودگاه SFO رسیدیم و تا سن حوزه حدود 1 ساعت راه بود که اقوام زحمت حمل و نقل ما رو کشیدند!
ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺳﺎﻧﺘﺎ ﻛﻼﺭا ﺑﻮﺩ. ﻣﻨﻂﻘﻪ ﺯﻳﺒﺎﻱ ﺳﻴﻠﻴﻜﻮﻥ ﻭﻟﻲ و ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﺳﻦ ﺣﻮﺯﻩ و ﺳﺎﻧﺘﺎ ﻛﻼﺭا, ﺳﺎﻧﻲ ﻭﻳﻞ, ﻣﺎﻧﺘﻴﻦ وﻳﻮ, ﭘﺎﻟﻮ اﻟﺘﻮ, و...... اﺩاﻣﻪ ﺩاﺭﻩ ﺗﺎ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ.
ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﻣﺒﻠﻎ 165$ ﺭا ﻭاﺭﻳﺰ ﻛﺮﺩﻳﻢ . اﻟﺒﺘﻪ اﺯ اﻳﺮاﻥ ﻳﻚ اﻛﺎﻧﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ و ﺑﺎ ﻭاﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺖ ﺑﺮاﻱ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﻣﻮﻥ ﭘﺮﺩاﺧﺖ ﻛﺮﺩﻡ و اﻛﺴﭙﺗﺪ ﮔﺮﻓﺘﻢ. اﻳﻦ ﺳﺎﻳﺖ
https://elis.uscis.dhs.gov/cislogin/crea...tAction.do
ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﻚ ﻭﻟﺰ فاﺭﮔﻮ و دادن ﺩﻭ ID ﭘﺎﺳﭙﻮﺭﺕ و ﻭﻳﺰا ﺣﺴﺎﺏ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻳﻢ و ﻛﺎﺭﺕ ﺩﺑﻴﺖ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ.
به ما توصیه اکید کرد که از ایران وارد سایت بانک و اکانتمون نشیم که لاک میشه.
3 ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ اﺩاﺭﻩ ﺳﻮﺷﺎﻝ ﻣﻨﻂﻘﻪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ. تمام ادرسها رو از گوگل مپ پیدا میکردم و خودمون با اتوبوس میرفتیم. اولین بار که وارد اداره دولتی یو اس شدم برام جالب بود. شماره میگیری و توی صف میشینی. 2-3 ساعت عادیه و هیچکس اعتراضی نداره.... اقا دیر شد هزار کار و گرفتاری داریم .... این چه وضعیه..... و..... !! از این خبرا نبود. بالاخره ﭘﺲ اﺯ 2 ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻌﻂﻠﻲ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺑﺪﻭﻥ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻴﻢ و ﮔﻔﺖ ﺑﺎﻳﺪ 4 ﻫﻔﺘﻪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ.
برنامه ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﺳﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻝ ﻛﺎﻟﻴﻔﺮﻧﻴﺎ و ﺷﻬﺮ ﺳﺎﻛﺮاﻣﻨﺘﻮ و ﻫﻤﻴﻨﻂﻮﺭ ﻣﻨﻂﻘﻪ زیبای Lake Tahoe ﺩاﺷﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﻫﻤﺮاﻫﻲ اﻗﻮاﻡ و ﻣﺎﺷﻴﻦ اﻳﺸﺎﻥ ﺭﻓﺘﻴﻢ و ﺟﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺒﺎ و اﻟﺒﺘﻪ ﺳﺮﺩ و ﻣﺤﻞ اﺳﻜﻲ اﺳﺖ.
Lake Tahoe
sacramento capitol
بعد از برگشت از سفر ﻣﺠﺪﺩ ﺑﻪ اﺩاﺭﻩ ﺳﻮﺷﺎﻝ یک منطقه دیگه در مجاورت سانی ویل، ﻣﻨﻂﻘﻪ ﻛﻤﭙﺒﻞ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ و ﺑﺎﺯ ﭘﺎﺳﺦ ﺩاﺩﻧﺪ هنوز هم ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ و ﻫﻴﭻ.
ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ اﻱ ﺑﺎ ﻗﻂﺎﺭ اﺯ ﺳﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﺑﻪ ﻟﻮﺱ اﻧﺠﻠﺲ ﺩاﺷﺘﻴﻢ. ﺣﺪﻭﺩ 10 ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﺭاﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ . ﺑﻠﻴﻄ اﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺳﺎﻳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮﺩ. ﻣﻨﺎﻇﺮ ﺯﻳﺒﺎ از شمال کالیفرنیا تا جنوب و ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻮﺩ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪﻳﻢ. اﻳﻦ اﺩﺭﺱ ﺳﺎﻳﺖ قطار ﻫﺴﺖ که تمام اطلاعات نرخ و مسیر و ایستگاه و .... دارد.
http://www.amtrak.com/train-routes
توی همین سفر یک هفته ای ﺑﺮاﻱ ﺑﺎﺭ ﺳﻮﻡ ﺑﻪ اﺩاﺭﻩ ﺳﻮﺷﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﻨﻂﻘﻪ اﻭﺭﻧﺞ ﻛﺎﻧﺘﻲ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ و ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﺳﻮاﻟﻲ اﻃﻼﻋﺎﺕ ﻣﺎ ﺭﻭ ﻭاﺭﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﺮﺩ و ﺩﻭ ﺑﺮﮔﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ.
از شهرهای هالیوود، سن دیگو، و مناطق اطراف لس انجلس دیدن کردیم.
خاطرات گذشته من برام تداعی شده بود اما...... به شکلی دیگر!
ﭘﺲ اﺯ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺣﻮﺯﻩ و یک هفته بعد از ثبت در سیستم ﻛﺎﺭﺗﻬﺎﻱ ﺳﻮﺷﺎﻟﻤﻮﻥ ﺭﺳﻴﺪ.
ﻣﻦ ﺳﻴﻢ ﻛﺎﺭﺕ ﭘﺮﻱ ﭘﻴﺪ اﺯ AT&T ﺑﺎ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ و ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﻧﺎﻣﺤﺪﻭﺩ 50$ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ و ﻫﻤﻪ ﺟﺎ اﺯ ﻭاﻱ ﻓﺎﻱ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ و ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺏ و ﺭاﺿﻲ ﺑﻮﺩﻡ.
ﻳﻚ ﺳﻔﺮ 1 ﺭﻭﺯﻩ ﻫﻢ ﺑﺎ Caltrain ﺑﻪ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ ﺭﻓﺘﻴﻢ و ﺷﺐ ﺑﺮﮔﺸﺘﻴﻢ. ﺑﻠﻴﻄ ﺭﻓﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﺮاﻱ هر ﻧﻔﺮ 20 $ ﺑﻮﺩ. اﻳﻦ ﺳﺎﻳﺘﺶ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎ و ﻧﺮﺥ و ﺯﻣﺎﻥ و ..... كاﻣﻞ.
http://www.caltrain.com/stations.html
اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦ اﻗﻮاﻡ ﺑﻮﺩﻳﻢ و ﺑﻘﻮﻝ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﻳﻴﻼﻕ ﺁﺧﺮ ﻫﻔﺘﺸﻮﻥ ﺑﻮﺩ!
Golden Gate
Cable Car
University of California, Berkeley
ﺩﺭﺳﺘﻪ كه ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮﻱ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺨﻴﻠﻲ ﺳﺨﺘﻪ ﻭﻟﻲ ﺑﺮاﻱ ﻣﺎ ﻛﻪ ﮔﻮاﻫﻴﻨﺎﻣﻪ ﻧﮕﺮﻓﺘﻴﻢ و ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ در مدت سفر ﺗﻮﻧﺴﺘﻴﻢ اﺯ اﻣﻜﺎﻧﺎﺕ اﺗﻮﺑﻮﺱ و ﻗﻂﺎﺭ و اﻟﺒﺘﻪ ﻗﺪﻭﻡ ﻣﺒﺎﺭﻙ! ﺑﺨﻮﺑﻲ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻴﻢ.
ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎﻱ اﺗﻮﺑﻮﺱ و ﻗﻂﺎﺭ ﺭﻭ اﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﮔﻮﮔﻞ ﻣﭗ ﭘﻴﺪا ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ و ﻫﺮ رﻭﺯ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﻱ ﺩاﺷﺘﻴﻢ . ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺸﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﺸﻴﻦ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﺑﻬﺮﺣﺎﻝ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ اﺯ ﮔﻮﮔﻞ ﻣﭗ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﻱ ﺭاﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ.
اﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺎی سن حوزه ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ و ﺑﻌﻀﺎ ﻗﺪﻳﻤﻲ وﻟﻲ ﺑﺎ ﺳﺮﻭﻳﺲ ﺩﻫﻲ ﻣﻨﻆﻢ ﺑﻮﺩ. اتوبوس برقی هم در مسیرهای خاص بود و بستگی به مقصد میتونین انتخاب کنین.
ﻳﻜﻲ اﺯ ﺟﺎﻫﺎﻱ ﺩﻳﺪﻧﻲ و ﺟﺎﻟﺐ ﺩاﻧﺸﮕﺎﻩ اﺳﺘﺎﻧﻔﻮﺭﺩ Stanford ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺗﻮﺑﻮﺱ ﺣﺪﻭﺩ 45 دﻗﻴﻘﻪ از محل ما فاصله ﺩاﺷﺖ. ﻳﻜﻲ اﺯ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺩاﻧﺸﮕﺎﻫﻬﺎﻱ اﻣﺮﻳﻜﺎ و اﻟﺒﺘﻪ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ. ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ و ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮﺩ و ﺑﺮاﻱ ﺧﻮﺩﺵ ﺷﻬﺮﻱ ﺑﻮﺩ. ﺷﺎﺗﻞ ﻫﺎﻱ ﺭاﻳﮕﺎﻥ ﺩاﺧﻞ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺩاﻧﺸﮕﺎﻩ ﺩاﺷﺘﻦ و ﻫﻤﻴﻨﻂﻮﺭ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎﻱ ﺧﺎﺹ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﺎ ﺩاﻧﺸﺠﻮﻫﺎ ﺑﺎ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﺭﻓﺖ و اﻣﺪ ﻣﻴﻜﺮﺩﻧﺪ و ﻣﻨﺎﻇﺮ ﺟﺎﻟﺐ و ﺩﻳﺪﻧﻲ ﺩاﺷﺖ.
انشالاه برای دوستان اهل درس و علم قسمت کنه. از ما که گذشت!
Stanford University
ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺕ: ﻣﺎ اﺯ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﻭﻡ به ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﻴﺪا ﻛﺮﺩﻥ اﺳﺘﻮﺩﻳﻮ ﻳﺎ ﺳﻮﻳﻴﺖ ﺑﺮاﻱ اﻗﺎﻣﺖ 2 ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻭﻟﻲ اﻛﺜﺮا اﺯ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﻛﻤﺘﺮ ﻗﺮاﺭﺩاﺩ ﻧﺪاﺷﺘﻦ و ﻫﺘﻞ و ﻣﺘﻞ ﻫﻢ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﻳﺪﻳﻢ اﺗﺎﻕ اﺯ ﺷﺒﻲ 70 $ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻴﺸﺪ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺏ ﻧﺒﻮﺩ و ﻳﺬﺭﻩ اﺗﺎﻕ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﻻﻱ 100 $ ﻣﻴﺮﻓﺖ
ﺑﻬﺮﺣﺎﻝ ﻣﻨﺰﻝ اﻗﻮاﻡ ﻣﻮﻧﺪﮔﺎﺭ ﺷﺪﻳﻢ و ﻧﺬاﺷﺘﻦ ﺑﺮﻳﻢ اﺟﺎﺭﻩ!
ﺣﺪﻭﺩ 37-38 رﻭﺯ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻭاﺭﻳﺰ 165$ ﺳﺎﻳﺖ ﻛﻴﺲ ﻣﻨﻮ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ 1 ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﺣﺪﻭﺩ 46-47 ﺭﻭﺯﻩ ﻛﺎﺭﺕ ﻣﻦ ﺭﺳﻴﺪ.
ﻛﺎﺭﺕ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺑﻔﺎﺻﻠﻪ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻣﻦ ﺭﺳﻴﺪ. ﭼﺮا.....??!! ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻡ! ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﻤﻮﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ و ﻳﻚ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ. ﻭﺭﻭﺩﻣﻮﻥ و ﭘﺮﺩاﺧﺘﻤﻮﻥ و .......!
ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺎﺧﻴﺮ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺷﺪﻳﻢ ﺑﺮاﻱ ﻫﺮ ﻧﻔﺮ 30 $ ﺭﻭﻱ ﻛﻼﺱ N ﻗﻂﺮﻱ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﺑﺪﻳﻢ و ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺪﻳﺪ ﻛﻨﻴﻢ.
ﺑﺮﮔﺸﺖ اﺯ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ ﺑﻪ ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ و اﺳﺘﺎﭖ 2:40 ﺩﻗﻴﻘﻪ اﻱ ﺩاﺷﺘﻴﻢ. 4 ﭼﻤﺪاﻥ ﺭﻭ اﺯ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ SFO ﺑﺎ ﺗﮓ ﻣﺸﻬﺪ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺩاﺩﻳﻢ. ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ ﻫﻢ ﻫﻴﭻ ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻧﺒﻮﺩ و ﺳﺮﻳﻊ ﮔﻴﺖ ﻗﻂﺮﻱ ﭘﻴﺪا ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺘﻮﻥ ﺑﺪ ﻧﺒﻴﻨﻪ....!! 90% ﻣﺴﺎﻓﺮاﻥ ﺑﺮاﺩﺭاﻥ و ﺧﻮاﻫﺮاﻥ ﻫﻨﺪﻱ و ﭘﺎﻛﺴﺘﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻩ 30 - 40 ﺑﭽﻪ!!
14 ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺮﻭاﺯ ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﻙ ﻳﺎ ﺩﻫﺸﺘﻨﺎﻙ ﻳﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﺮ ﭼﻲ! ﮔﺬﺷﺖ. اﺯ ﺳﺮ ﻭﺻﺪاﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎ ﺟﻴﻎ ﻫﺎﻱ ﺭﻧﮕﻴﻦ ﻛﻤﺎﻧﻲ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ و ﻫﻮاﻱ ﺧﻔﻘﺎﻥ اﻭﺭ و ........!
ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ ﺩﻭﺣﻪ ﺑﺎ 6 ﺳﺎﻋﺖ ﺗﻮﻗﻒ ﻛﻪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ ﺑﻪ 18 ﺳﺎﻋﺖ! ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻫﻮاﻱ ﺑﺮﻓﻲ ﻣﺸﻬﺪ اﺟﺎﺯﻩ ﭘﺮﻭاﺯ ﻧﺪاﺩﻥ و ﻣﺎ 18 ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﺩﻭﺣﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩاﻥ ﺑﻮﺩﻳﻢ. ﻓﻘﻄ ﮊﺗﻮﻥ ﺷﺎﻡ و ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺧﻴﻠﻲ معمولی ﺑﻬﻤﻮﻥ ﺩاﺩﻥ. ﻛﻠﻲ اﻋﺘﺮاﺽ ﻛﺮﺩﻳﻢ اﺻﻼ اﺯ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻳﻲ 5 ﺳﺘﺎﺭﻩ اﻧﺘﻆﺎﺭ اﻳﻦ ﺑﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﮕﻲ ﺭﻭ ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ.
خلاصه ﺑﺮﺩاﺷﺘﻬﺎﻱ ﻣﻦ اﺯ ﻳﻚ ﺳﻔﺮ 2 ﻣﺎﻫﻪ:
ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺣﺮﻑ اﻭﻝ ﺭﻭ ﻣﻴﺰﻧﻪ
ملیت های مختلف بخوبی در کنار هم زندگی میکنن با آداب و رسوم خودشون
ﺑﺎ ﺗﻔﻜﺮ و ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ ﺳﺨﺘﻪ اﻭﻧﺠﺎ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﻴﺎﻱ, ﺑﺎﻳﺪ ﺫﻫﻦ و ﻓﻜﺮﺗﻮ ﻫﻢ اﻣﺎﺩﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﻲ
هدف مشخص باشه رسیدن بهش شاید کمی آسونتر باشه
من همیشه گفتم هر تجربه ای منحصر بفرده و برای هیچ دو نفری نمیشه نسخه واحد پیچید.
هر کس خودش باید تجربه کنه و تصمیم بگیره. فقط میشه از تجربیات دیگران یاد گرفت. نه اینکه توقع داشته باشیم دقیقا همون برای ما جواب بده.
بیا خوبه ...... نیا بده ...... فقط یه توصیه شخصیه
آینده شما فقط مال شماست. با توجه به روحیات، خلق و خوی، تفکر، ایده آل ها و هزار و یک فاکتور دیگه شخصی و اجتماعی بهترین تصمیم رو برای خودتون بگیرید.
شادی، سلامتی، بهروزی، صبر و استواری برای همه دوستان مهاجر آرزومندم.
ﺯﻳﺎﺩ ﻫﻢ ﺩﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ ... ﺷﺎﻳﺪ!
شوک ﻗﺒﻮﻟﻲ مي 2012
ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ 2012
ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻭﻳﺰاي خودم ﺟﻮﻻﻱ (7 ماه) و ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ 2013(9 ماه)
ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ 2013
ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮔﺮﻳﻦ ﻛﺎﺭد ﮊاﻧﻮﻳﻪ 2014
ﺩﺭ ﻳﻚ ﻧﮕﺎﻩ ...... 1 ﺳﺎﻝ و 9 ﻣﺎﻩ
اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺩﺭ اﺻﻞ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﺳﻴﺎﺣﺘﻲ, ﺗﻮﺭﻳﺴﺘﻲ و ﺗﺠﺮﺑﻲ ﺑﺮاﻱ ﻣﺎ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻴﺸﺪ ﭼﻮﻥ ﻗﺼﺪ باﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﻳﺮاﻥ ﺩاﺷﺘﻴﻢ و ﻫﻨﻮﺯ ﻛﻠﻲ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻤﺎﻡ و ﻫﻤﻴﻨﻂﻮﺭ ﻧﻴﻤﻪ ﺧﺎﻧﻮاﺩﻩ و ...... ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻮﺩ!
ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻫﻔﺘﻪ اﻭﻝ ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ﺑﺎ ﭘﺮﻭاﺯ ﻗﻂﺮ و اﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺸﻬﺪ, ﺩﻭﺣﻪ, ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ, ﺑﻪ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ ﻭاﺭﺩ ﺷﺪﻳﻢ. ﺩﺭ ﻣﺸﻬﺪ ﻧﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﺎﺭ ﺩاﺷﺘﻴﻢ و ﻧﻪ ﻛﺴﻲ اﺯ ﻣﻘﺪاﺭ ﺩﻻﺭ ﺳﻮاﻟﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ.
ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ ﺑﻪﺩﻟﻴﻞ ﺷﻠﻮﻏﻲ ﺣﺪﻭﺩ 2 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺮاﻱ اﻧﺠﺎﻡ اﻣﻮﺭ ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﻣﻌﻂﻞ ﺷﺪﻳﻢ و ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭼﻤﺪاﻧﻬﺎ و ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻣﺠﺪﺩ ﺑﻪ ﻛﺎﻧﺘﺮ اﻣﺮﻳﻜﻦ اﻳﺮﻻﻳﻦ ﻫﻢ ﻛﻤﻲ ﺯﻣﺎﻧﺒﺮ و ﺧﺴﺘﻪ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ. البته هیچ مشکلی از نظر تعداد چمدان نداشتیم و بدون هیچ هزینه ای بار تحویل دادیم.
ساعت 10شب به فرودگاه SFO رسیدیم و تا سن حوزه حدود 1 ساعت راه بود که اقوام زحمت حمل و نقل ما رو کشیدند!
ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺳﺎﻧﺘﺎ ﻛﻼﺭا ﺑﻮﺩ. ﻣﻨﻂﻘﻪ ﺯﻳﺒﺎﻱ ﺳﻴﻠﻴﻜﻮﻥ ﻭﻟﻲ و ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﺳﻦ ﺣﻮﺯﻩ و ﺳﺎﻧﺘﺎ ﻛﻼﺭا, ﺳﺎﻧﻲ ﻭﻳﻞ, ﻣﺎﻧﺘﻴﻦ وﻳﻮ, ﭘﺎﻟﻮ اﻟﺘﻮ, و...... اﺩاﻣﻪ ﺩاﺭﻩ ﺗﺎ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ.
ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﻣﺒﻠﻎ 165$ ﺭا ﻭاﺭﻳﺰ ﻛﺮﺩﻳﻢ . اﻟﺒﺘﻪ اﺯ اﻳﺮاﻥ ﻳﻚ اﻛﺎﻧﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ و ﺑﺎ ﻭاﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺖ ﺑﺮاﻱ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﻣﻮﻥ ﭘﺮﺩاﺧﺖ ﻛﺮﺩﻡ و اﻛﺴﭙﺗﺪ ﮔﺮﻓﺘﻢ. اﻳﻦ ﺳﺎﻳﺖ
https://elis.uscis.dhs.gov/cislogin/crea...tAction.do
ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﻚ ﻭﻟﺰ فاﺭﮔﻮ و دادن ﺩﻭ ID ﭘﺎﺳﭙﻮﺭﺕ و ﻭﻳﺰا ﺣﺴﺎﺏ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻳﻢ و ﻛﺎﺭﺕ ﺩﺑﻴﺖ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ.
به ما توصیه اکید کرد که از ایران وارد سایت بانک و اکانتمون نشیم که لاک میشه.
3 ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ اﺩاﺭﻩ ﺳﻮﺷﺎﻝ ﻣﻨﻂﻘﻪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ. تمام ادرسها رو از گوگل مپ پیدا میکردم و خودمون با اتوبوس میرفتیم. اولین بار که وارد اداره دولتی یو اس شدم برام جالب بود. شماره میگیری و توی صف میشینی. 2-3 ساعت عادیه و هیچکس اعتراضی نداره.... اقا دیر شد هزار کار و گرفتاری داریم .... این چه وضعیه..... و..... !! از این خبرا نبود. بالاخره ﭘﺲ اﺯ 2 ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻌﻂﻠﻲ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺑﺪﻭﻥ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻴﻢ و ﮔﻔﺖ ﺑﺎﻳﺪ 4 ﻫﻔﺘﻪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ.
برنامه ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﺳﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻝ ﻛﺎﻟﻴﻔﺮﻧﻴﺎ و ﺷﻬﺮ ﺳﺎﻛﺮاﻣﻨﺘﻮ و ﻫﻤﻴﻨﻂﻮﺭ ﻣﻨﻂﻘﻪ زیبای Lake Tahoe ﺩاﺷﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﻫﻤﺮاﻫﻲ اﻗﻮاﻡ و ﻣﺎﺷﻴﻦ اﻳﺸﺎﻥ ﺭﻓﺘﻴﻢ و ﺟﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺒﺎ و اﻟﺒﺘﻪ ﺳﺮﺩ و ﻣﺤﻞ اﺳﻜﻲ اﺳﺖ.
Lake Tahoe
sacramento capitol
بعد از برگشت از سفر ﻣﺠﺪﺩ ﺑﻪ اﺩاﺭﻩ ﺳﻮﺷﺎﻝ یک منطقه دیگه در مجاورت سانی ویل، ﻣﻨﻂﻘﻪ ﻛﻤﭙﺒﻞ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ و ﺑﺎﺯ ﭘﺎﺳﺦ ﺩاﺩﻧﺪ هنوز هم ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ و ﻫﻴﭻ.
ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ اﻱ ﺑﺎ ﻗﻂﺎﺭ اﺯ ﺳﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﺑﻪ ﻟﻮﺱ اﻧﺠﻠﺲ ﺩاﺷﺘﻴﻢ. ﺣﺪﻭﺩ 10 ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﺭاﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ . ﺑﻠﻴﻄ اﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺳﺎﻳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮﺩ. ﻣﻨﺎﻇﺮ ﺯﻳﺒﺎ از شمال کالیفرنیا تا جنوب و ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻮﺩ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪﻳﻢ. اﻳﻦ اﺩﺭﺱ ﺳﺎﻳﺖ قطار ﻫﺴﺖ که تمام اطلاعات نرخ و مسیر و ایستگاه و .... دارد.
http://www.amtrak.com/train-routes
توی همین سفر یک هفته ای ﺑﺮاﻱ ﺑﺎﺭ ﺳﻮﻡ ﺑﻪ اﺩاﺭﻩ ﺳﻮﺷﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﻨﻂﻘﻪ اﻭﺭﻧﺞ ﻛﺎﻧﺘﻲ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ و ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﺳﻮاﻟﻲ اﻃﻼﻋﺎﺕ ﻣﺎ ﺭﻭ ﻭاﺭﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﺮﺩ و ﺩﻭ ﺑﺮﮔﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ.
از شهرهای هالیوود، سن دیگو، و مناطق اطراف لس انجلس دیدن کردیم.
خاطرات گذشته من برام تداعی شده بود اما...... به شکلی دیگر!
ﭘﺲ اﺯ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺣﻮﺯﻩ و یک هفته بعد از ثبت در سیستم ﻛﺎﺭﺗﻬﺎﻱ ﺳﻮﺷﺎﻟﻤﻮﻥ ﺭﺳﻴﺪ.
ﻣﻦ ﺳﻴﻢ ﻛﺎﺭﺕ ﭘﺮﻱ ﭘﻴﺪ اﺯ AT&T ﺑﺎ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ و ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﻧﺎﻣﺤﺪﻭﺩ 50$ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ و ﻫﻤﻪ ﺟﺎ اﺯ ﻭاﻱ ﻓﺎﻱ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ و ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺏ و ﺭاﺿﻲ ﺑﻮﺩﻡ.
ﻳﻚ ﺳﻔﺮ 1 ﺭﻭﺯﻩ ﻫﻢ ﺑﺎ Caltrain ﺑﻪ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ ﺭﻓﺘﻴﻢ و ﺷﺐ ﺑﺮﮔﺸﺘﻴﻢ. ﺑﻠﻴﻄ ﺭﻓﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﺮاﻱ هر ﻧﻔﺮ 20 $ ﺑﻮﺩ. اﻳﻦ ﺳﺎﻳﺘﺶ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎ و ﻧﺮﺥ و ﺯﻣﺎﻥ و ..... كاﻣﻞ.
http://www.caltrain.com/stations.html
اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦ اﻗﻮاﻡ ﺑﻮﺩﻳﻢ و ﺑﻘﻮﻝ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﻳﻴﻼﻕ ﺁﺧﺮ ﻫﻔﺘﺸﻮﻥ ﺑﻮﺩ!
Golden Gate
Cable Car
University of California, Berkeley
ﺩﺭﺳﺘﻪ كه ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮﻱ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺨﻴﻠﻲ ﺳﺨﺘﻪ ﻭﻟﻲ ﺑﺮاﻱ ﻣﺎ ﻛﻪ ﮔﻮاﻫﻴﻨﺎﻣﻪ ﻧﮕﺮﻓﺘﻴﻢ و ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ در مدت سفر ﺗﻮﻧﺴﺘﻴﻢ اﺯ اﻣﻜﺎﻧﺎﺕ اﺗﻮﺑﻮﺱ و ﻗﻂﺎﺭ و اﻟﺒﺘﻪ ﻗﺪﻭﻡ ﻣﺒﺎﺭﻙ! ﺑﺨﻮﺑﻲ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻴﻢ.
ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎﻱ اﺗﻮﺑﻮﺱ و ﻗﻂﺎﺭ ﺭﻭ اﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﮔﻮﮔﻞ ﻣﭗ ﭘﻴﺪا ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ و ﻫﺮ رﻭﺯ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﻱ ﺩاﺷﺘﻴﻢ . ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺸﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﺸﻴﻦ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﺑﻬﺮﺣﺎﻝ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ اﺯ ﮔﻮﮔﻞ ﻣﭗ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﻱ ﺭاﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ.
اﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺎی سن حوزه ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ و ﺑﻌﻀﺎ ﻗﺪﻳﻤﻲ وﻟﻲ ﺑﺎ ﺳﺮﻭﻳﺲ ﺩﻫﻲ ﻣﻨﻆﻢ ﺑﻮﺩ. اتوبوس برقی هم در مسیرهای خاص بود و بستگی به مقصد میتونین انتخاب کنین.
ﻳﻜﻲ اﺯ ﺟﺎﻫﺎﻱ ﺩﻳﺪﻧﻲ و ﺟﺎﻟﺐ ﺩاﻧﺸﮕﺎﻩ اﺳﺘﺎﻧﻔﻮﺭﺩ Stanford ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺗﻮﺑﻮﺱ ﺣﺪﻭﺩ 45 دﻗﻴﻘﻪ از محل ما فاصله ﺩاﺷﺖ. ﻳﻜﻲ اﺯ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺩاﻧﺸﮕﺎﻫﻬﺎﻱ اﻣﺮﻳﻜﺎ و اﻟﺒﺘﻪ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ. ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ و ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮﺩ و ﺑﺮاﻱ ﺧﻮﺩﺵ ﺷﻬﺮﻱ ﺑﻮﺩ. ﺷﺎﺗﻞ ﻫﺎﻱ ﺭاﻳﮕﺎﻥ ﺩاﺧﻞ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺩاﻧﺸﮕﺎﻩ ﺩاﺷﺘﻦ و ﻫﻤﻴﻨﻂﻮﺭ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎﻱ ﺧﺎﺹ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﺎ ﺩاﻧﺸﺠﻮﻫﺎ ﺑﺎ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﺭﻓﺖ و اﻣﺪ ﻣﻴﻜﺮﺩﻧﺪ و ﻣﻨﺎﻇﺮ ﺟﺎﻟﺐ و ﺩﻳﺪﻧﻲ ﺩاﺷﺖ.
انشالاه برای دوستان اهل درس و علم قسمت کنه. از ما که گذشت!
Stanford University
ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺕ: ﻣﺎ اﺯ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﻭﻡ به ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﻴﺪا ﻛﺮﺩﻥ اﺳﺘﻮﺩﻳﻮ ﻳﺎ ﺳﻮﻳﻴﺖ ﺑﺮاﻱ اﻗﺎﻣﺖ 2 ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻭﻟﻲ اﻛﺜﺮا اﺯ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﻛﻤﺘﺮ ﻗﺮاﺭﺩاﺩ ﻧﺪاﺷﺘﻦ و ﻫﺘﻞ و ﻣﺘﻞ ﻫﻢ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﻳﺪﻳﻢ اﺗﺎﻕ اﺯ ﺷﺒﻲ 70 $ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻴﺸﺪ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺏ ﻧﺒﻮﺩ و ﻳﺬﺭﻩ اﺗﺎﻕ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﻻﻱ 100 $ ﻣﻴﺮﻓﺖ
ﺑﻬﺮﺣﺎﻝ ﻣﻨﺰﻝ اﻗﻮاﻡ ﻣﻮﻧﺪﮔﺎﺭ ﺷﺪﻳﻢ و ﻧﺬاﺷﺘﻦ ﺑﺮﻳﻢ اﺟﺎﺭﻩ!
ﺣﺪﻭﺩ 37-38 رﻭﺯ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻭاﺭﻳﺰ 165$ ﺳﺎﻳﺖ ﻛﻴﺲ ﻣﻨﻮ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ 1 ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﺣﺪﻭﺩ 46-47 ﺭﻭﺯﻩ ﻛﺎﺭﺕ ﻣﻦ ﺭﺳﻴﺪ.
ﻛﺎﺭﺕ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺑﻔﺎﺻﻠﻪ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻣﻦ ﺭﺳﻴﺪ. ﭼﺮا.....??!! ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻡ! ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﻤﻮﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ و ﻳﻚ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ. ﻭﺭﻭﺩﻣﻮﻥ و ﭘﺮﺩاﺧﺘﻤﻮﻥ و .......!
ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺎﺧﻴﺮ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺷﺪﻳﻢ ﺑﺮاﻱ ﻫﺮ ﻧﻔﺮ 30 $ ﺭﻭﻱ ﻛﻼﺱ N ﻗﻂﺮﻱ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﺑﺪﻳﻢ و ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺪﻳﺪ ﻛﻨﻴﻢ.
ﺑﺮﮔﺸﺖ اﺯ ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ ﺑﻪ ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ و اﺳﺘﺎﭖ 2:40 ﺩﻗﻴﻘﻪ اﻱ ﺩاﺷﺘﻴﻢ. 4 ﭼﻤﺪاﻥ ﺭﻭ اﺯ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ SFO ﺑﺎ ﺗﮓ ﻣﺸﻬﺪ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺩاﺩﻳﻢ. ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ ﻫﻢ ﻫﻴﭻ ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻧﺒﻮﺩ و ﺳﺮﻳﻊ ﮔﻴﺖ ﻗﻂﺮﻱ ﭘﻴﺪا ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺘﻮﻥ ﺑﺪ ﻧﺒﻴﻨﻪ....!! 90% ﻣﺴﺎﻓﺮاﻥ ﺑﺮاﺩﺭاﻥ و ﺧﻮاﻫﺮاﻥ ﻫﻨﺪﻱ و ﭘﺎﻛﺴﺘﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻩ 30 - 40 ﺑﭽﻪ!!
14 ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺮﻭاﺯ ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﻙ ﻳﺎ ﺩﻫﺸﺘﻨﺎﻙ ﻳﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﺮ ﭼﻲ! ﮔﺬﺷﺖ. اﺯ ﺳﺮ ﻭﺻﺪاﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎ ﺟﻴﻎ ﻫﺎﻱ ﺭﻧﮕﻴﻦ ﻛﻤﺎﻧﻲ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ و ﻫﻮاﻱ ﺧﻔﻘﺎﻥ اﻭﺭ و ........!
ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ ﺩﻭﺣﻪ ﺑﺎ 6 ﺳﺎﻋﺖ ﺗﻮﻗﻒ ﻛﻪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ ﺑﻪ 18 ﺳﺎﻋﺖ! ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻫﻮاﻱ ﺑﺮﻓﻲ ﻣﺸﻬﺪ اﺟﺎﺯﻩ ﭘﺮﻭاﺯ ﻧﺪاﺩﻥ و ﻣﺎ 18 ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﺩﻭﺣﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩاﻥ ﺑﻮﺩﻳﻢ. ﻓﻘﻄ ﮊﺗﻮﻥ ﺷﺎﻡ و ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺧﻴﻠﻲ معمولی ﺑﻬﻤﻮﻥ ﺩاﺩﻥ. ﻛﻠﻲ اﻋﺘﺮاﺽ ﻛﺮﺩﻳﻢ اﺻﻼ اﺯ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻳﻲ 5 ﺳﺘﺎﺭﻩ اﻧﺘﻆﺎﺭ اﻳﻦ ﺑﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﮕﻲ ﺭﻭ ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ.
خلاصه ﺑﺮﺩاﺷﺘﻬﺎﻱ ﻣﻦ اﺯ ﻳﻚ ﺳﻔﺮ 2 ﻣﺎﻫﻪ:
ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺣﺮﻑ اﻭﻝ ﺭﻭ ﻣﻴﺰﻧﻪ
ملیت های مختلف بخوبی در کنار هم زندگی میکنن با آداب و رسوم خودشون
ﺑﺎ ﺗﻔﻜﺮ و ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ ﺳﺨﺘﻪ اﻭﻧﺠﺎ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﻴﺎﻱ, ﺑﺎﻳﺪ ﺫﻫﻦ و ﻓﻜﺮﺗﻮ ﻫﻢ اﻣﺎﺩﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﻲ
هدف مشخص باشه رسیدن بهش شاید کمی آسونتر باشه
من همیشه گفتم هر تجربه ای منحصر بفرده و برای هیچ دو نفری نمیشه نسخه واحد پیچید.
هر کس خودش باید تجربه کنه و تصمیم بگیره. فقط میشه از تجربیات دیگران یاد گرفت. نه اینکه توقع داشته باشیم دقیقا همون برای ما جواب بده.
بیا خوبه ...... نیا بده ...... فقط یه توصیه شخصیه
آینده شما فقط مال شماست. با توجه به روحیات، خلق و خوی، تفکر، ایده آل ها و هزار و یک فاکتور دیگه شخصی و اجتماعی بهترین تصمیم رو برای خودتون بگیرید.
شادی، سلامتی، بهروزی، صبر و استواری برای همه دوستان مهاجر آرزومندم.