بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[shabnam.84]

کاملا جان واقعا ناراحت شدم. فقط این و میتونم بگم که تو شرایط سخت تر رو دوران بارداریت تنها تجربه کردی و خوب هم ازش براومدی
حالاهم میتونی این کارو انجام بدی. برای آینده ی دخترت هم که شده باید سختی ها رو تحمل کنی. برو و همون کاری که میخواستی انجام بدی و شروع کن.
مدت زیادی رو منتظر شدی برای درست شدن حیف ِ رها کنی دیگه.
آرین هم درست میگه اگه قرار بود ریجکت کنن نمیگفتن برو و بعد تکمیل این موارد برگرد.

[الهه سابق]

کاملا جان راستشو بخوای اگه من جای تو بودم کلا بیخیال آمریکا رفتن میشدم. خداروشکر اینجا وضع مالیتون خیلی خوبه و زندگی خوبی دارید. توی آمریکا هم که با مدارک تحصیلی ایران به این راحتی ها نمیشه کار پیدا کرد و مطمئن باش هیچ وقت یک دهم جایگاهی که اینجا توی ایران دارید رو توی آمریکا نمیتونید بدست بیارید. درضمن در مورد آینده دختر گلت، من مخالفم که اونجا میتونه آینده بهتری داشته باشه. کلا زندگی برای آدم بچه دار خیلی سخته. اغلب بچه هایی که آمریکا بزرگ میشن واقعا کنترلشون واسه پدرومادر خیلی سخته و مثل ایران نیست که آدم بتونه بچشو تربیت و کنترل کنه و اوضاع مدارس اونجا رو هم که میدونی. خیلی از ایرانیا واقعا نمیتونن با این تغییر فرهنگ بچه هاشون کنار بیان.
حالا دیگه هر جوری خودت صلاح میدونی عزیزم

[shadzad]

الهه عزیزم با نهایت احترام با این بخش صحبتت مخالفم که فقط تو ایران میشه بچه رو تربیت کرد، اگه منظورت اینه که همیشه بهش بگی چیکار کنه و نکنه مثل بیشتر پدر مادرای ایرانی و اونهم همیشه گوش بده، در اونصورت احتمالش زیاده که بچه رو دروغگو و دورو بار بیاری و خوشحالی از اینکه چیزی که می بینی مطابق میلته در حالی که شخصیت بچه مجموعه ای میشه از خواسته هایی که فقط جرات عمل کردن بهشون رو نداشته و سعی در سرکوبشان داشته و چون سنی که باید یه سری تجربه ها رو بدست بیاره گذشته در اینده رفتارهای نامتعارف تری ازش سر می زنه که اصلن مناسب سنش نیست و شما اون رفتارها رو شاید به عنوان والدین هیچ وقت نبینی، فرزند شما توی هر جامعه و فرهنگی دنبال علایق خودش می ره و اینکه به ظاهر علاقه شما رو دنبال کنه اصل قضیه رو تغییر نمی ده، بیشتر این علایق ذاتیست و در هر جامعه ای فرصت بد بودن یا خوب بودن برایش پیدا می شود. من طبق تجربه خودم بچه هایی که در غرب بزرگ شدند رو خیلی هم صادق و سالم می دونم و این بینهایت ارزش داره چراکه خودشان انتخاب می کنند که خوب باشند و مثلا در سن ۳۰ سالگی بسیار با تجربه تر و پخته تر و قابل اعتماد تر از جوانی هستند که مثلا در ایران فقط فرصت دنبال کردن علایق منفی خود را کمتر داشته. از همه اینها که بگذریم این که فرزندتان در انتخابهای سنین پایینش ممکن است اشتباه کند(که نهایتا هیچ ضرری هم برایش ندارد معمولن ولی ما ایرانیها اصولن تمرکز بیشتری روی این بحثها داریم) را روی یک کفه ترازو بگذارید و آن فرصت های پیشرفت علمی و مالی و اجتماعی که می تواند در یک کشور با امکانات بیشتر بدست آورد را در کفه دیگر ترازو بگذارید و تصمیم بگیرید، صد البته که برای افراد مختلف این وزن ها متفاوت است.

[آناهيتا]

کاملا جان راستشو بخوای اگه من جای تو بودم کلا بیخیال آمریکا رفتن میشدم. خداروشکر اینجا وضع مالیتون خیلی خوبه و زندگی خوبی دارید. توی آمریکا هم که با مدارک تحصیلی ایران به این راحتی ها نمیشه کار پیدا کرد و مطمئن باش هیچ وقت یک دهم جایگاهی که اینجا توی ایران دارید رو توی آمریکا نمیتونید بدست بیارید. درضمن در مورد آینده دختر گلت، من مخالفم که اونجا میتونه آینده بهتری داشته باشه. کلا زندگی برای آدم بچه دار خیلی سخته. اغلب بچه هایی که آمریکا بزرگ میشن واقعا کنترلشون واسه پدرومادر خیلی سخته و مثل ایران نیست که آدم بتونه بچشو تربیت و کنترل کنه و اوضاع مدارس اونجا رو هم که میدونی. خیلی از ایرانیا واقعا نمیتونن با این تغییر فرهنگ بچه هاشون کنار بیان.
حالا دیگه هر جوری خودت صلاح میدونی عزیزم

من با الهه موافقم ... ديروزم خواستم همينو بگم اما فك كردم شايد از دستم ناراحت بشين ... اما اينجا با مدارك ايران واقعا كار درست و حسابي به آدم نميدن مگر اينكه اشنايي داشته باشي ...باز اگه با شوهرت بياي خوب دوتايي باهمين و اين دوران راحتتر ميگذره ... اما تنهايي اونم با يه بچه خيلي سخت ميشه ... مخصوصا اگر زندگي راحتي تو ايران دارين به نظرم اومدنتون اشتباهه ....

[shadzad]

درسته آنا جون با مدرک اینجا شاید اولش کار مناسبی پیدا نشه ولی به هر حال هر چیزی یه شروعی داره، به نظر من قابلیت های آدم تو زمان بالاخره خودشو نشون می ده، از هر جا هم که مدرک گرفته باشی اگر با سواد باشی جای موفقیت داری.  

[آناهيتا]

الهه عزیزم با نهایت احترام با این بخش صحبتت مخالفم که فقط تو ایران میشه بچه رو تربیت کرد، اگه منظورت اینه که همیشه بهش بگی چیکار کنه و نکنه مثل بیشتر پدر مادرای ایرانی و اونهم همیشه گوش بده، در اونصورت احتمالش زیاده که بچه رو دروغگو و دورو بار بیاری و خوشحالی از اینکه چیزی که می بینی مطابق میلته در حالی که شخصیت بچه مجموعه ای میشه از خواسته هایی که فقط جرات عمل کردن بهشون رو نداشته و سعی در سرکوبشان داشته و چون سنی که باید یه سری تجربه ها رو بدست بیاره گذشته در اینده رفتارهای نامتعارف تری ازش سر می زنه که اصلن مناسب سنش نیست و شما اون رفتارها رو شاید به عنوان والدین هیچ وقت نبینی، فرزند شما توی هر جامعه و فرهنگی دنبال علایق خودش می ره و اینکه به ظاهر علاقه شما رو دنبال کنه اصل قضیه رو تغییر نمی ده، بیشتر این علایق ذاتیست و در هر جامعه ای فرصت بد بودن یا خوب بودن برایش پیدا می شود. من طبق تجربه خودم بچه هایی که در غرب بزرگ شدند رو خیلی هم صادق و سالم می دونم و این بینهایت ارزش داره چراکه خودشان انتخاب می کنند که خوب باشند و مثلا در سن ۳۰ سالگی بسیار با تجربه تر و پخته تر و قابل اعتماد تر از جوانی هستند که مثلا در ایران فقط فرصت دنبال کردن علایق منفی خود را کمتر داشته. از همه اینها که بگذریم این که فرزندتان در انتخابهای سنین پایینش ممکن است اشتباه کند(که نهایتا هیچ ضرری هم برایش ندارد معمولن ولی ما ایرانیها اصولن تمرکز بیشتری روی این بحثها داریم) را روی یک کفه ترازو بگذارید و آن فرصت های پیشرفت علمی و مالی و اجتماعی که می تواند در یک کشور با امکانات بیشتر بدست آورد را در کفه دیگر ترازو بگذارید و تصمیم بگیرید، صد البته که برای افراد مختلف این وزن ها متفاوت است.

شادزاد جان كنترل بچه تو جامعه آمريكا به اين معنا نيست كه دستور بدي اينو بپوش اونو نپوش اينجا برو اونجا برو .... اينجا تو مدارس هزار جور گرس و مواد و .... دست بچه هاست
حواهر من با بچش تنها زندگي ميكنه و از شوهرش جدا شده .... همين دو هفته پيش بود كه فهميد يكي از همكلاسيهاي بچه تو مدرسه از اين تفنگهاي اسباب بازي با فشنگاش به بچه خواهرم با اصرار فروخته .... اونم چي توي مدرسه و بچه ي هفت ساله ... خواهرم رفت با مديره صحبت كرد اما به نظرت چي شد مدير دو روز هردوشو ساسپند كرد همين ...... فك ميكني بچه به مدير مدرسش اهميت ميده ... يا با دو روز مدرسه نرفتن تنبيه ميشه؟؟؟ خواهرم هم كه يه مادره و ميگه بچم پدر نداره و فقط منو داره من دلم نمي آد تنبيهش بكنم ....
حالا فكر كن اينا هفت سالشون بود .... بزرگتر كه بشن چي ميشه ....
خواهرم هم بايد full time كار كنه هم بچشو نگه داره ....وقتي هم ديد كار درست حسابي نميتونه بگيره در
كنارش داره كلاس هم ميره .... خوب به نظرت خرجشو در بياره ؟؟؟ بچشو نگه داره ؟؟؟؟ تازه خواهرم همه ماها اينجا كنارشيم و بيشتر مواقع مامانم پيش بچه ميمونه تا خواهرم به كاراش برسه ...
اما در عوض اون يكي خواهرم كه با شوهرش زندگي ميكنه هيچ كدوم از اين مشكلاتو نداره .... بچش به نوعي جايگاه پدرشو در زندگيش ميدوونه و هر چي پدرش گفت اشتباهه ميدونه اولين بار انجام داد دومين بار ديگه تكرار نميكنه .....

---

درسته آنا جون با مدرک اینجا شاید اولش کار مناسبی پیدا نشه ولی به هر حال هر چیزی یه شروعی داره، به نظر من قابلیت های آدم تو زمان بالاخره خودشو نشون می ده، از هر جا هم که مدرک گرفته باشی اگر با سواد باشی جای موفقیت داری.  

درسته براي آدم هايي مثل من و شما كه بچه نداريم آسونه .... آسون هم نيست اما قابل تحمله ... ماها ميتونيم گرسنگي و تحمل كنيم .... يا اگه نداريم فلان چيزو نخريم ... اما بچه اينارو نمي فهمه ...
ماها ميتونيم شبانه روز سر كلاس و كار باشيم ... كه گفتنش آسونه اما تو عمل سخته و من الان تو همين شرايتم و گاهي همه خانواده دور همن و من بايد روزاي تعطيل هم سر كار باشم .... اما وقتي بچه داري بايد به اونم برسي ....سر وقتش ببري مدرسه بياريش در حالي كه خودتم بايد بري سر كار و كلاس ... بايد وقت بزاري و ببريش بيرون براي تفريح .....
من ميگم اگه با شوهرش بيا كاملا خوب خوبه واسش .... اما تنهايي واقعا سخت ميشه .... خودش اينجا بوده و ميدونه كه حتي كار پيدا كردن اينجا چقدر سخته ....

[MONA FB]

دوستان بجز اسکایپ و یاهو با چه برنامه ای میتونم ویدئو چت داشته باشم که کیفیت اش خوب باشه؟

oovoo خوبه عزیزم

[shadzad]

خب دیگه آنا جان پس اینجا بحث جای زندگی نیس، بزرگ کردن بچه با یا بدون پدرو مطرح می کنی منم کاملا قبول دارم سینگل مام بودن به هیچ وجه ساده نیس، ولی کاملا که قرار نیس بچشو تنها بزرگ کنه، بحث سر رفتن و نرفتن بود کلن، قطعا بدون همسرش نباید مدت زیادی بمونه و این اتفاق هم نخواهد افتاد.
و اینکه من دقیقا با در نظر گرفتن همون چیزایی که تو مدرسه ممکنه اتفاق بیفته اینا رو گفتم، فکر می کنید این چیزا توی ایران نیست؟ یا اینکه در آمریکا همه آمریکایی ها ازشون مصرف می کنن؟ همونطوری که گفتم همه اینها بستگی به وزن اهمیت این مسائل برای هر کس دارد، نگرانی ها اگر برایتان مهم تر است همه چیز را می توانید قربانی آنها کنید، ولی به نظر من تا زمانی که از تغییر و چلنج بترسیم هیچ اتفاق خوبی برایمان نمی افتد، در نهایت این تصمیمات به معیارهای هر کس بستگی دارد

[MONA FB]

وای کاملای عزیزم واقعا متاسف و متاثر شدم .
امیدوارم یه راهی هر چه زودتر باز بشه .
اینها اصلا نمیفهمن که زن و مرد باید کنار هم زندگی کنند دلیل نمیشه چون شرایط مهیاست و در ایران هستید همچین دلیلی بیارند . حالا مثلن اگه 2 سال دور بودین یه مسخره بازیه دیگه در نمیاوردن . ؟

[arian307]

گل بود یه سبزه نیز اراسته شد
لینک
همیشه همه ی بدبختی ها و بدشانسی های دنیا واسه منه یا شما هم توش سهیمین؟... از وقتی خودم و شناختم دست به هر چیزی زدم خاکستر شده... از درس و دانشگاه بگیر تا خرید دلار و مهاجرت...

[girl]

کاملیا جونم عزیزم خیلی‌ ناراحت شدم که همسرت یضرب ویزا نگرفت ولی‌ چرا اینقدر نه امیدی؟ نگفتن که ویزا نمیدن گفتن اینرو درست کن بیع این یعنی‌ نقص مدرک.. عزیزم به جای غصّه خوردن بگردید دنبال یه اسپانسر جدید. به وکیلت بگو شاید بتونه کسی‌ رو پیدا کنه یه مبلغ بگیره و اسپانسرتون بشه..

واقعا ضدّ حالن اینا.. انگار میخوان ویزای بهشت بدن به آدم که اینقدر سخت میگیرن والا ‌اش دهن سوزیم نیست

---

عزیزم درباره فارسی صحبت کردن همسرت باید دم در اونجا که مدارکو تحویل میده میگفت من فارسی می‌خوام مصاحبه بشم .. روزی که من مصاحبه داشتم ۲ تا آفیسر به زبان فارسی مصاحبه میکردن. یکی‌ یه آقای جوون بود و یکی‌ یه خانم جوون با من مصاحبه کرد. احتمالا اونا نپرسیدن همسرتم هیچی‌ نگفته واسه همین اینجوری شده

[kamela]

بچه ها از تک تکتون برای همدردی که کردین ممنونم...خیلی دوستون دارم..دیشب خیلی سعی کردم بیاو مهاجر سرا اما کانک نمیشدم....من دیشب با شوهرم تونستم بیشتر حرف بزنم...خود عباس سیویل هم بهم زنگ زد.....میگن که رنگ برگه ها عوض شده و برگه صورتی یعنی شوهرم چک خورده به اضافه نقض مدارک....عباس اقا میگه گاهی این چک(قابل توجه ارین که ناراحت نباشهه)تا 6 ماه طول میکشه.....به اضافه اینکه ما هم باید یک اسپانسر دیگه پیدا کنیم و اینکه من ایران نباشم....شوهرم از اون خانمی که باهاش مصاحبه میکرده پرسیده چقدر خانم من باید در امریکا بمونه که مد نظر شماست...میگه خانمه دقیقا اینجوری جواب داد که 1هفته 1ماه یا 1سال برای ما اصلا فرقی نداره....فقط ما میخایم بدونیم که ایشون رفته...گفته خانوم شما اصلا یک هفته قبل از مصاحبه شما بره....خلاصه اینقددددر ادمای احمقی هستن که من واقعا درکشون نمیکنم....حالا اینقدر برای اون خانوم محمه که من یک هفته قبل از شوهرم رفتم؟؟؟؟خوب توی احمق اگر ویزا میدادی ما حتماااا میرفتیم.....نمیخاستیم ویزا رو قاب کنیم نگاش کنیم که...شوهرم میگه حتی دربون دم در باهاش با لحجه کلی فارسی حرف زده ولی اون ادمی که مصاحبه میکرده بلد نبوده....میگه حتی اون کسی که برای ترجمه اومد حرفای من رو همشش تایید میکرد ولی اون پیر زن عقده ای نه....خلاصه شوهرم میگه من فقط بدشانسی اوردم....اسپانسر هم چون خیلی هارو اسپانسر شده بوده و 2سال پیش یکی از کاراش ورشکست شده بوده نمیتونسته اسپانسر باشه....شوهرم گفته اینهمه پول توی حسابش هست..گفته اونا اصلا برای ما مهم نیست....حالا ما دوباره باید اسپانسر پیدا کنیم و اینکه یی دوهفته قبل از مصاحبه شوهرم من برم امریکا...عباس اقا گفت شدیدا پیگیر هست تا اسم شوهرم در بیاد و بهمون خبر بده و من همون موقع برم امریکا......حالا امریکا رفت هیچی..چون میرم و نهایتا 1ماه بعد شوهرم میاد..ولی اینکه بخایم باز اسپانسر پیدا کنیم اصلااااااااااا دیگه نمیتونم.....خلاصه اون برگه صورتی رجکت نیست...یعنی نقض مدارک . پشتش هم دور چک خوردن خط کشیدن...عباس اقا گفته چک خیلی مد شده و به همه میدن و 6ماه تازگیها طول میکشه(راست و دروغش رو نمیدونم)اینم حال و روز ما........بازم از همتون ممنونم که بهم اینقدر امیدواری دادین...امیدوارم خبرای خوب بشنوم ازتون..من که اصلا دلو دماغ ندارم...اگه خیلی بیشتر نشه کارمون اقلا 6 ماه عقب افتاد

---

جودی جون اون دفعه پیش هم وکیل ما گفت درباره اسپانسر هیچ کمکی نمیتونه بکنه و خودمون باید پیدا کنیم....الاهه جون من هم از این تعجب میکنم که اگه اسپانسر شرایطش رو نداشت چرا ان وی سی نگفت!!!ما قبلا یک اسپانسر دیگه داشتیم که ان وی سی بهمون گفت قابل قبول نیست چون درامدش کمه....اینو ان وی سی قبول کرد...این پیر زن فقط میخاسته ایراد بگیره...شوهرم میگه پرسید مادر پدر کاملیا کجان و شوهرم گفته ایران ..اون زنه گفته چرا اصلا میخاین برین امریکا وقتی پدر مادر کاملیا ایرانن......فکر کنید چقدر عوضی بوده....انگار من بچه 6ماهه هستم و چون مادرم ایرانه و بدون اون نباید برم...اخه چی بگم؟؟؟؟فقط دارم اون زنه رو فوش میدم واقعااااااااااا....چون خیلی غیر منطقی فقط خواسته بازی در بیاره

[سانازی]

خوب پس کاملا جان بابا ترسوندی ما رو میگفتم یعنی اگه شما رو رد کنن موقع مصاحبه ام چند تا حرف نثارشون میکردم.میگفتم عوض شده رنگا.باشه عیب نداره راهی هست میدونم سخته پیدا کردنش باز بهتر از اول شروع کردن هست فوقش هر چه زود پیدا کردین کارتون تموم هست و میرین.فدات شم ان شالله خدا کاراتونو زود ردیف میکنه امیدت به خدا باشه.مراحل سخت گذشت راحت باش دلت روشن باشه.

راستی مرسی از ارکیده عزیز و اناهیتا جان واسه رتبه.از دوستا کسی منو یادش نرفته؟!

[battosai]

کاملا جان راستشو بخوای اگه من جای تو بودم کلا بیخیال آمریکا رفتن میشدم. خداروشکر اینجا وضع مالیتون خیلی خوبه و زندگی خوبی دارید. توی آمریکا هم که با مدارک تحصیلی ایران به این راحتی ها نمیشه کار پیدا کرد و مطمئن باش هیچ وقت یک دهم جایگاهی که اینجا توی ایران دارید رو توی آمریکا نمیتونید بدست بیارید. درضمن در مورد آینده دختر گلت، من مخالفم که اونجا میتونه آینده بهتری داشته باشه. کلا زندگی برای آدم بچه دار خیلی سخته. اغلب بچه هایی که آمریکا بزرگ میشن واقعا کنترلشون واسه پدرومادر خیلی سخته و مثل ایران نیست که آدم بتونه بچشو تربیت و کنترل کنه و اوضاع مدارس اونجا رو هم که میدونی. خیلی از ایرانیا واقعا نمیتونن با این تغییر فرهنگ بچه هاشون کنار بیان.
حالا دیگه هر جوری خودت صلاح میدونی عزیزم

خیلی جالبه ... !!!

[simi]

كاملا جان شما تو اولين فرصت با دخترت به امريكا برو و از اسپانسرت خواهش كن اگر ممكنه يك نفر رو خودش بعنوان اسپانسر بهت معرفي كنه ، با ارائه تيكت و كپي از مهره ورود خودتو دخترت ارائه بدين ديگه مشكلي پيش نمياد اما شايد به همسرت بگن برگرد ايران و چك بخوره كه اصولا ٢دفعه چك نميخوره
تنها زندگي كردن همه جا سخته اما زود همسرت مياد پيشت نگران نباش