بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[baba manam sanaz]

اره والا كافيه يه حرف بشنوه !
خودتو چي ميگي نرفته بازگشت ى!!

اهان پريسا ديدمت اون پايين كجايي دختر چيكار ميكني؟

این بازگشت با اون بازگشت فرق می کنه.

خب چون دو پهلو بود اسمتون اينجا بايد با اون معني به كار ميرفت!
بازگشت جان شما اخه مذكري يا مونث!؟
romantic چرا كجايي شما چه خبر؟

ساناز با عرض شرمندگی آقا هستم ولی از فرط بیکاری حتی اینجا هم سرک می کشم .اگر مزاحم هستم بروم؟

اوا خواهرررر خدا مرگم بده يه اهم اوهومي ميكردين اقا چادر سر ميكرديم!
بابا اين چه حرفيه!كي گفته اينجا مجلس زنونه است!ما ديگه روم به ديوار ميريم بلاد كفر اين چيزا حاليمون نيست!!! البته به غير اين اقاي ما كه يه دونه در اومده!!!
ما خيلي اقا داشتيم و داريم.ارين،على،هومن،امين اقا خيلي هم خوبو گرم بودن .ارين نميدونم چرا ديگه نمياد.

[بازگشت]

[baba manam sanaz]

راستي شماااا؟؟!!!

[بازگشت]

راستي شماااا؟؟!!!

بازگشت هستم.خوشوقتم

[سی سی]

سلام دوستای خوبم. ممنون از صحبتهای قشنگتون. دوست دارم بدونید که این حرفها فقط جنبه درددل داره. اصلا شرایط منو با خودتون مقایسه نکنید که بعدش بترسید. شرایط آدمها با هم یک عالمه متفاوته. مثلا همونطور که آرش عزیز گفت، خانم ایشون با خونه مون مشکلی نداره اما من دارم... یا مثلا خونه ما کوچیکه و اگه یه محوطه باز کوچیک کنارش بود یا مثلا باغچه کوچیکی داشت شاید تحمل آسونتر می شد.

نامزد من تا اخر امسال اینجا رو اجاره کرده و اینجا از مرکز شهر دوره... الان همش میگه که اشتباه کردم، اگر مرکز شهر بود، میتونستی بری کتابخونه دانشگاه و سرگرم بشی. اگر خونه ندارید از همسر یا نامزدتون بخواهید که در انتخاب منطقه سکونت به وضعیت شما هم دقت کنن... ممکنه مرکز یک شهر شلوغ باشه اما سال اول رو ترجیحا در یک جای پر رفت و آمد و با دسترسی بهتر بگذرونید...

در مورد اتوبوس متاسفانه به نظر میرسه که این دور و بر اون هم چندان در دسترس نیست. البته اتفاقات ناخوشایندی هم در این اتوبوس ها افتاده که من فقط تعریفش رو شنیدم اما خب باعث میشه سمتش نرم...

در مورد نامزدم، بیچاره اون همه تلاشش رو میکنه ولی خیلی کارش زیاده... اونی که باید بتونه کنترل زندگیش رو دستش بگیره منم... من باید برنامه بریزم و ازش بخوام که در اجراش کمکم کنه... اینجا نمیشه به کسی آویزون شد هرچقدر هم که اون آدم به شما نزدیک باشه...

در مورد زبان، اصلا نمیدونم چی شده یا چرا اینطوری شدم. تو این دو هفته یک آقایی شام ما رو خونه ش مهمون کرد. خانمش یک خانم 60 ساله آمریکایی بود. خیلی مهربون و نازنین... نامزدم گفت سی سی میفهمه هر چی که میگین فقط خوب نمیتونه صحبت کنه. خانومه ازم پرسید که چرا تا حالا نرفتی ازدواج کنی، منم یهو زبونم باز شد و نشتستم از دلتنگی و تفاوت فرهنگی و مشکلات زبان و تنهایی و اینها براش گفتم و اینکه شاید ازدواج نکنم و برگردم... اونقدر دلم میخواست صحبت کنم که نفهمیدم چطوری کلمات خودشون اومدن، یهو خانمه گفت "oh my God! your English is so much better than his and his" اون دو تا his آخر منظورش شوهرش و نامزد من بود. حالا نمیدونم تعارف کرد یا نه ولی بعدش گفت اصلا به زبان فکر نکن، اکثر ایرانیهایی که من دیدم مشکل اصلیشون اینه که خجالتی هستن درحالیکه زبانشون بد نیست...

در مورد کار، اگر بتونید از قبل از اومدنتون به فکرش باشید خیلی عالیه... برای مثال یک خانم مهندس جدیدالورود، هفته اول اومدنش به آمریکا، فامیلشون به بهانه این که میخواد ایشون با کارمندای ایرانی شرکتشون آشنا بشه که حس تنهایی نداشته باشه یه همایشی بین ایرانی های شرکت ترتیب داد. خلاصه بهش همونجا قول دادن که کار براش ردیف میکنن، مدت کوتاهی بعد هم ایشون رفتن سر کار! برای پیدا کردن کار در امریکا در بسیاری موارد رابطه نقش موثری رو میتونه ایفا کنه و این نقش گاهی حتی از نقش رابطه در ایران هم پررنگ تره....

مدارک تحصیلی و اینها رو همه رو آماده داشته باشید. فکر نکنید میرم حالا یه استراحتی میکنم تا بعد... من خودم اینطوری بودم. اونقدر خسته بودم از کار که فکر میکردم، آخ جون بخور و بخواب ازین لحظه شروع میشه، اما میبینید که حسابی تو دو هفته دارم داغون میشم. مشکل من اینه که آشناهای نامزدم همه مهندس هستن و من فیزیوتراپیستم. من فوق لیسانسم اما فیزیوتراپیستهای اینجا دکترای حرفه ای هستن... خلاصه امید به اینکه به این زودی بتونم کاری که دوست داشتم رو انجام بدم ندارم. این یه خورده ناراحتم میکنه...

یه چیز دیگه در مورد ایرانیهای اینجا، من تو لس آنجلس اشناهایی دارم و به واسطه همین آشنایی تصمیم داشتم وقتی اومدم اینجا از همه هموطنان عزیزم فاصله بگیرم! اما تا به نظر میرسه ایرانیهایی که اینجا یعنی جای که من زندگی میکنم هستن خیلی هم شباهتی با اونهایی که من میشناختم ندارن. شاید اونهایی که اوننجا هستن هم همه مثل اونایی که من میشناختم نباشن. مثلا یه خانم ایرانی که البته سنشون همسن مادر منه تا به حال دوبار به من زنگ زده که هرکاری داشتی بگو و اصلا رودربایستی نکن... خب اینکه کسی که 40 ساله داره اینجا زندگی میکنه و همه فامیلش هم اینجان و هیچ نیازی به معاشرت با یکی مثل من نداره اینطوری پشتیبانی میکنه برام خیلی ارزشمند بود... در مجموع میشه باهاشون معاشرت داشت... البته اونقدر روابطم با آدمها زیاد نشده که بتونم نظر بدم ولی بر خلاف قبل فکر میکنم نباید کلی نتیجه گیری کرد. خوبه که ادم محتاطانه و با حفظ فاصله جلو بره و شرایط رو بسنجه...

درنهایت این کل تجربیات این دو هفته بود. گفتم که یک کمی سرتون گرم بشه و لمسش کنید و برای خودتون برنامه بریزید... منم هر قدم مثبتی بردارم میام میگم. اگر غرغر کردم تو رو خدا نترسید، نرنجید، بلاخره آدمیه دیگه... من الان نزدیک ترین ادمها بهم که بتونن شرایطم درک کنن شما هایید... وقتی مینویسم براتون احساس بهتری دارم... امیدوارم ببخشید...

[سی سی]

سی سی جون واقعا همینه....تازه اینجایی که من هستم دی سی هست....پر از اتوبوس و مترو که همه جا میبره ادم رو...عین تهران دور و برم پر از فروشگاه و سوپر....مدرسه پر هست اطرافمون...تمام کوچه پر از کافی شاپ و رستورانه....ولی منم دوس ندارم....اخه اینا هم یک هفته جذابیت داره...ادم احساس میکنه همیشه یک چیزی گم کرده...وطن ادم یک چیز دیگس...ماکه میگیم همه عالم و ادم میان دعوا که وااااااای چرا مارو نا امید کردی!!!!امیدوارم با تو کسی دعوا نکنه...به قول تو فکر کنین ما از همه بدبخت تریم و بقیه خوبن....ولی باور کنین خوش گذرونی فقط توی ایرانه..با همون وضعیتش بهترین جای دنیاست

میفهمم چی میگی عزیزم. نباید کسی ناراحت بشه از حرفهای شما... من خودم دوست دارم همه توی این تاپیک تجربه شون رو بگن. چیزی نیست که بخوایم براش تبلیغ کنیم که حرف کسی ضد تبلیغ محسوب بشه. آدمها شرایط و روحیه شون با هم فرق داره و به همون نسبت تجربه و احساس متفاوتی از زندگی در آم. ریکا یا ایران خواهند داشت. خلاصه باید هوای همو داشته باشیم

[romantic]

سلام
6 ساله نامزیدم و 6 ساله از هم دوریم فقط 3 بار همو دیدیم که کلا روی هم میشه 160 روز!!!!!! 6 ساله صبح و عصر با هم تلفنی صحبت میکنیم
واسه نامزدم اونجا خیلی سختر میگذره
این کلیرنس لعنتی هم که تمومی نداره
اندکی پیش تو گفتم سخن دل ***** ترسیدم دل آزرده شوی***** ور نه سخن بسیار است

[سی سی]

سی سی جان, ببخشید من دوباره وراجی می کنم ولی لااقل چند ماه صبر کن شاید وضعیتت بهتر بشود.

این حرف رو نزنید آقا آرش. ممنونم که با صحبت هاتون راهنمایی میکنید

[kamalir36]

سلام
6 ساله نامزیدم و 6 ساله از هم دوریم فقط 3 بار همو دیدیم که کلا روی هم میشه 160 روز!!!!!! 6 ساله صبح و عصر با هم تلفنی صحبت میکنیم
واسه نامزدم اونجا خیلی سختر میگذره
این کلیرنس لعنتی هم که تمومی نداره
اندکی پیش تو گفتم سخن دل ***** ترسیدم دل آزرده شوی***** ور نه سخن بسیار است

دوست عزیز
دوری خیلی سخته. امیدوارم که خیلی خیلی زود "همین جمعه" خبر کلیر شدنت را بشنیم. آمین

[piboo]

سلام
6 ساله نامزیدم و 6 ساله از هم دوریم فقط 3 بار همو دیدیم که کلا روی هم میشه 160 روز!!!!!! 6 ساله صبح و عصر با هم تلفنی صحبت میکنیم
واسه نامزدم اونجا خیلی سختر میگذره
این کلیرنس لعنتی هم که تمومی نداره
اندکی پیش تو گفتم سخن دل ***** ترسیدم دل آزرده شوی***** ور نه سخن بسیار است

من هم كم كم داره ميشه ٦ سال كه نامزد هستم، ديگه واقعا بريدم . امشب خيلي دلم گرفته نميدونم چرا هر چي خدا رو صدا ميزنم جواب نميده دارم فكر ميكنم كه حتما فراموشم كرده ، دوستان برام دعا كنيد خيلي خيلي داغونم

[baba manam sanaz]

راستي شماااا؟؟!!!

بازگشت هستم.خوشوقتم

نه بابا منظورم از شما، كتوگوريتون! بود يعني شما چيكاره ايد !؟از چه نوعش!! منظورم ويزاس ها!!

[baba manam sanaz]

ممنون سي سي جون كه مياي مينويسي اينجا خونمونه پس راحت هر چي ميخوايين بياين بنويسين حالا هر كي يه نظري داره يكي موافق يكي مخالف نبايد كه قهر كرد. افرين بهت پس زبانت خيلي خوبه افرين شما مطمعنم تا چند ماه يه كاري دست پا كردي واسه خودت.والا. خيلي ممنون از نوشته قشنگت كه عمو سعيدم كشوندي اينجا و لايك كرد !نورانى شديم عمو.
كاملا جون برگرد به صفحه هاى گذشته يادت بيار كه چقدر منتظر ويزا بودي يادمه ميگفتي ميخوام بچم ايران نوه مدرسه يا مهد ميخوام لااقل برم تركيه يه مدت تا ويزا،خب الان اخر كارى بزار لااقل شوهرتونم بياد ١سال حداقل بمون دخترتون اونجا فول انگليش ميشه حيف نيست اين زبون بين الملي رو مثل زبون مادري ياد بگيره تا اينكه اينجا مثل ما جونش در بياد تا ياد بگيره.البته من كوچيك شما هستما فقط خواستم اون زمونا يادت بياد.
romantic جان ميگذره ايشالا ديگه حل شدس اخرشي.
پيپو جونم نگا كن من و شما تقريبا با هم اقدام كرديم حالا به غير اقدام قبلي مون ،نگا كن شما يا سي سي رفتين مصاحبه و برگشتين حالا سي سي هم رفته من هنوز nvc هستم!خب منو ببين بشين سر جات!! والا پارسال سيني٧ماهه رفت شيما هم همچنين اون موقع ديگه من بايد با توجه به تجربه تلخ گذشته خودم بكشم.قسمت هر موقع خدا مصلحت دونست ميريم. ايشالا به زودي امييييييييين.

[sepideh jan]

سلام دوستای خوبم. ممنون از صحبتهای قشنگتون. دوست دارم بدونید که این حرفها فقط جنبه درددل داره. ....اگر غرغر کردم تو رو خدا نترسید، نرنجید، بلاخره آدمیه دیگه... من الان نزدیک ترین ادمها بهم که بتونن شرایطم درک کنن شما هایید... وقتی مینویسم براتون احساس بهتری دارم... امیدوارم ببخشید...

سی سی جان اینهمه کار توی خونه هم میتونی انجام بدی و همونطور که گفتی مهمونی هم دعوت شدی که خوبه!ویکندها هم با نامزد محترم برو بگرد!اون خونرو میتونی گلستان کنی یکطرفش آشپزی و کیک پزی. یکطرفش فیلم و سریال مورد علاقت ،یکطرفش کتاب ، کامپیوتر هم که هست، یکطرفش لوازم آرایش برای بهتر شدن روحیه!کارهای هنری و....هر آدمی اول باید خودش برای خوشحال شدن خودش بتونه کاری کنه!بقیه هم میتونونن کمک باشن...تا خودتو پیدا کنی خودتو سرگرم کن.شما هم که فیزیو تراپیستی و حتی میتونی ادامه تحصیل بدی.تازه اول راهی...میتونی که بری اطراف خون قدم بزنی نمیتونی؟تازه باهمون لباس که تنته نه اینکه مثل اینجا بخوای پتو دور سرت بپیچی!البته من نمیدونم شما حجاب داری یا نه و این نظر شخصی منه توهین نباشه!!

[Saeedv13]

...ما خيلي اقا داشتيم و داريم.ارين،على،هومن،امين اقا خيلي هم خوبو گرم بودن . ...

ما هم که این وسط هویجیم.

...اگر غرغر کردم تو رو خدا نترسید، نرنجید، بلاخره آدمیه دیگه...

...خيلي ممنون از نوشته قشنگت كه عمو سعيدم كشوندي اينجا و لايك كرد !نورانى شديم عمو. ...

شما لطف دارین سرکار خانم. من همیشه تو این تاپیک هستم. البته بیشتر موارد با چراغ خاموش. سعی می کنم در بحث های دوستان مخصوصاً بحث های خانمانه دخالت نکنم. پست سی سی رو لایک کردم که همه بدونن هر چقدر دلشون می خواد می تونن آزادانه "غر غر" کنند. تا وقتی کسی به کس دیگه توهین نکرده همیشه شنوای "غر غرهای" دوستان هستیم. هر چقدر دلتون می خواد از خوبی ها و مخصوصاً از بدی های آمریکا بنویسین. هر کسی بخواد مانع شما بشه با من طرفه. خدا آخر و عاقبت این "هر کسی" و ایضاً آخر و عاقبت همه ما رو به خیر بگذرونه.

[سی سی]

من هم كم كم داره ميشه ٦ سال كه نامزد هستم، ديگه واقعا بريدم . امشب خيلي دلم گرفته نميدونم چرا هر چي خدا رو صدا ميزنم جواب نميده دارم فكر ميكنم كه حتما فراموشم كرده ، دوستان برام دعا كنيد خيلي خيلي داغونم

عزیزم، ایشالله به زودی دوری تموم میشه. مطمئنم که هنوزم اگر خوب نگاه کنی یک عالمه کار داری که وقت انجامش قبل از اومدنت به اینجاست. شروعشون کن. مطمئن باش اونجوری زمان خیلی سریع تر از الان میگذره.

من خیلی بعد از اقدامهام با این سایت و بچه های خوبش آشنا شدم. علتش این بود که وقت نداشتم... منم از 5 سال پیش با نامزدم اشنا شدم، 2011 اقدام کردم و دو هفته پیشم اومدم اینجا... خودت میدونی دیگه... ولی هیچی از این مدت نفهمیدم. میدونی همون پایان نامه لعنتی چقدر با بدبختی تموم شد درحالیکه هم دوره ای هام یکسال مونده تا تموم بشه درسشون...

مطمئنن خیلی زود میای اینجا ولی خودتو مشغول کن. هی خودتو واسه اینجا اومدن آماده نکن.زندگیت الان همونجاست. زبان بخون البته هاااا اما همونجا زندگیت رو بکن، یه جوری که وقتی دو سه ماه دیگه ویزات اوم دبه خودت بگی حالا چجوری شش ماهه آماده بشم...

من یکی که خیلی منتظر ویزای تو هستم به خصوص که یک جورایی همسایه هم هستی و وقتی بیای اگر من هنور اینجا باشم با دسته گل میاییم پیشت و دعوتت میکنیم بیای اینجا... اگر زودتر بیای که میتونیم در اکتشافاتمون راجع به دنیای جدید با هم همپا بشیم... چقدر تو این مدت گفتم ای کاش piboo هم با من اومده بود....