2009-11-29 ساعت 04:36
با سلام مجدد خدمت دوستان عزیز
ضمن عرض پوزش بسیار که این مدت کمتر شده خدمت برسم و در گفتگوهای شما عزیزان مشارکت کنم؛ قبل از هرچیز از همراهی دوستان گرامی در پیش بردن این مبحث، تشکر خود را ابراز میکنم و به سرعت تمام، چند مطلب کلی را اضافه میکنم و میدوم برسم به مهمانها که دارند غـُر میزنند.
آرزوی موفقیت روزافزون همگی را دارم. ارادتمند حمید نجف آبادی میزوری
===================================================================
آرش خان و نوید عزیز
از آنجا که اگر با با نوک انگشتان خود که بصورت نیمه مشت شده، بر وسط « تمبک / دنبک / خـُمک» بکوبید ، صدایی شبیه به « تــُم» میشنوید؛ و نیز اگر همین تجربه را با دست باز بر لبه ی آن داشته باشید ؛ صدای « بـَک» میشنوید؛ بفرموده ی مرحوم فرهنگ فر(استاد بزرگ تنبک نوازی ایران) ؛ این ساز را « تم یا تنبک » نامیده اند و اسم «ضرب» غلطی است رایج ؛ بخاطر اینکه اصلا ً بحثی از زدن نیست و مینوازند.
_________________________________________________________________________________
دوست عزیز و گرامی ام hvm
چنین موردی(وجود بلیطی با اعتبار یکماهه) فقط در مورد اتوبوس های داخل شهری (واحد) صحیح است. البته در بعضی شهرها(مثل کنزاس سیتی) شما با پرداخت یک دلار بلیطی تهیه میکنید که تا دوساعت، اعتبار دارد و میتوانید به دفعات سوار و پیاده شوید.
در کل بنا به نیاز افراد و تعداد دفعات نیازشان؛ همه رقم بلیط(یکهفته ای، روزانه و ...) وجود دارد و نکته ی قابل ذکر اینکه چند گروه از افراد دارای کارتی مخصوص هستند که باید از محل مورد نظرشان تهیه کنند و میتوانند تا زمان اعتبار آن استفاده کنند از جمله:
_افراد پیر و کهنسال (معمولا ً بالای 60 و 65 سال) =Old People / Senior Sitizen
_ معلولین(که شامل افراد چاق و بیماری که به راحتی نمیتوانند راه بروند میشود)= Handycapt
_دانش آموزی و دانشجویی = Student
_افراد فقیر و کم درآمد = Low Income
که البته بیشتر آنها از تخفیف ویژه ای برخوردارند و حداقل قیمت را باید بپردازند.
_________________________________________________________________________________
homeless جان عزیز و گرامی
قبل از هرچیز از نظر لطف و محبتت نسبت به ارسال سوهان قم؛ کمال سپاس را دارم و متشکرم؛ همینکه به فکرم هستید ممنون
بد نیست بدانید که خانواده ی خانم بنده؛ساکن قم هستند و هربار و با آمد وشد، دوستی از ایران ؛ جای همگی خالی ؛ مخصوصا ً آرش خان گــُل، برایمان سوغاتی قم را میفرستند و دلی از عزا در میاریم.
نکته ی دیگه اینکه در همه ی فروشگاههای ایرانی و هر از چندگاهی فروشگاههای عربی و هندی و افغانی و پاکستانی نیز میتوان تهیه کرد؛ که البته بیشتر آن تولید کالیفرنیا است و دارای قیمتی بالا.
در مورد نکته ی دوّم، من نمیدونستم!!!؟؟ ایرانیان آنقدر پیشرفت کرده اند که دست به تولید کیک زرد با طعم هسته ای ، آن هم دویست تومن بسته ای کرده اند!!؟؟ حالا از چه نوع هسته ای استفاده میکنند؟ فکر نکنم هسته ی گیلاس باشه !!؟؟ چی بگم والله
________________________________________________________________________________
دوست عزیز و گرامی ام Fairwall جان
همانطور که در پاراگراف بالا عرض شد، مادر و پدر همسرم(به گویش نجفبادی: خارسو و بـُرسوره)ساکن قم هستند و نه تنها بعد از دوره ی دانشجویی؛ تا قبل از آمدنمان(دوره ی کــُمای بعد از ازدواج) آنقدر این مسیر نجف آباد و قم را رفتم و برگشتم که تمامی سوهان فروشی ها را میشناختم و حتی لحن و صدای تو دماغی بعضی از آنها ، هنوز توی گوشم هست. امان از غریبی که یا چه کسان و چه افرادی را که نمیکنید.
___________________________________________________________________________________
محمد(usa.lover) عزیز
تا آنجا که من اطلاع دارم منظور از تخفیف دانشجویی ؛ فقط برای دانشجویان دانشگاههای کانادا و آمریکا میباشد. منتها از آنجاکه عادت غالب فکری مردم اینجا، بر آن است که حسن ظن داشته باشند؛ اگر شما کارت خود را فراموش کرده باشید؛ و یا کارتی از دانشگاههای خارج از آمریکا داشته باشید؛ حتی اگر متصدی فروش بلیط ، شخصی سخت گیر باشد، به احتمال بسیار میتوانید با مراجعه به مسول مافوق(مدیریت) ، گپ و گفتگویی داشته باشید و مسئله را حل کنید.
اگر هم نشد که بالاخره یه راهی پیدا میشه. یکی از مطلوبترین کلماتی که من به دفعات شنیده ام « امـّا» است که هروقت کاری به مشکلی برخورد کرد؛ ابتدا یک « متأسفم» میگویند تا قانونی عمل کرده باشند و سپس با گفتن « امـّا» ی معروف؛ همه ی راهکارهای دیگر را به شما پیشنهاد میکنند.
ضمن عرض پوزش بسیار که این مدت کمتر شده خدمت برسم و در گفتگوهای شما عزیزان مشارکت کنم؛ قبل از هرچیز از همراهی دوستان گرامی در پیش بردن این مبحث، تشکر خود را ابراز میکنم و به سرعت تمام، چند مطلب کلی را اضافه میکنم و میدوم برسم به مهمانها که دارند غـُر میزنند.
آرزوی موفقیت روزافزون همگی را دارم. ارادتمند حمید نجف آبادی میزوری
===================================================================
آرش خان و نوید عزیز
از آنجا که اگر با با نوک انگشتان خود که بصورت نیمه مشت شده، بر وسط « تمبک / دنبک / خـُمک» بکوبید ، صدایی شبیه به « تــُم» میشنوید؛ و نیز اگر همین تجربه را با دست باز بر لبه ی آن داشته باشید ؛ صدای « بـَک» میشنوید؛ بفرموده ی مرحوم فرهنگ فر(استاد بزرگ تنبک نوازی ایران) ؛ این ساز را « تم یا تنبک » نامیده اند و اسم «ضرب» غلطی است رایج ؛ بخاطر اینکه اصلا ً بحثی از زدن نیست و مینوازند.
_________________________________________________________________________________
دوست عزیز و گرامی ام hvm
چنین موردی(وجود بلیطی با اعتبار یکماهه) فقط در مورد اتوبوس های داخل شهری (واحد) صحیح است. البته در بعضی شهرها(مثل کنزاس سیتی) شما با پرداخت یک دلار بلیطی تهیه میکنید که تا دوساعت، اعتبار دارد و میتوانید به دفعات سوار و پیاده شوید.
در کل بنا به نیاز افراد و تعداد دفعات نیازشان؛ همه رقم بلیط(یکهفته ای، روزانه و ...) وجود دارد و نکته ی قابل ذکر اینکه چند گروه از افراد دارای کارتی مخصوص هستند که باید از محل مورد نظرشان تهیه کنند و میتوانند تا زمان اعتبار آن استفاده کنند از جمله:
_افراد پیر و کهنسال (معمولا ً بالای 60 و 65 سال) =Old People / Senior Sitizen
_ معلولین(که شامل افراد چاق و بیماری که به راحتی نمیتوانند راه بروند میشود)= Handycapt
_دانش آموزی و دانشجویی = Student
_افراد فقیر و کم درآمد = Low Income
که البته بیشتر آنها از تخفیف ویژه ای برخوردارند و حداقل قیمت را باید بپردازند.
_________________________________________________________________________________
homeless جان عزیز و گرامی
قبل از هرچیز از نظر لطف و محبتت نسبت به ارسال سوهان قم؛ کمال سپاس را دارم و متشکرم؛ همینکه به فکرم هستید ممنون
بد نیست بدانید که خانواده ی خانم بنده؛ساکن قم هستند و هربار و با آمد وشد، دوستی از ایران ؛ جای همگی خالی ؛ مخصوصا ً آرش خان گــُل، برایمان سوغاتی قم را میفرستند و دلی از عزا در میاریم.
نکته ی دیگه اینکه در همه ی فروشگاههای ایرانی و هر از چندگاهی فروشگاههای عربی و هندی و افغانی و پاکستانی نیز میتوان تهیه کرد؛ که البته بیشتر آن تولید کالیفرنیا است و دارای قیمتی بالا.
در مورد نکته ی دوّم، من نمیدونستم!!!؟؟ ایرانیان آنقدر پیشرفت کرده اند که دست به تولید کیک زرد با طعم هسته ای ، آن هم دویست تومن بسته ای کرده اند!!؟؟ حالا از چه نوع هسته ای استفاده میکنند؟ فکر نکنم هسته ی گیلاس باشه !!؟؟ چی بگم والله
________________________________________________________________________________
دوست عزیز و گرامی ام Fairwall جان
همانطور که در پاراگراف بالا عرض شد، مادر و پدر همسرم(به گویش نجفبادی: خارسو و بـُرسوره)ساکن قم هستند و نه تنها بعد از دوره ی دانشجویی؛ تا قبل از آمدنمان(دوره ی کــُمای بعد از ازدواج) آنقدر این مسیر نجف آباد و قم را رفتم و برگشتم که تمامی سوهان فروشی ها را میشناختم و حتی لحن و صدای تو دماغی بعضی از آنها ، هنوز توی گوشم هست. امان از غریبی که یا چه کسان و چه افرادی را که نمیکنید.
___________________________________________________________________________________
محمد(usa.lover) عزیز
تا آنجا که من اطلاع دارم منظور از تخفیف دانشجویی ؛ فقط برای دانشجویان دانشگاههای کانادا و آمریکا میباشد. منتها از آنجاکه عادت غالب فکری مردم اینجا، بر آن است که حسن ظن داشته باشند؛ اگر شما کارت خود را فراموش کرده باشید؛ و یا کارتی از دانشگاههای خارج از آمریکا داشته باشید؛ حتی اگر متصدی فروش بلیط ، شخصی سخت گیر باشد، به احتمال بسیار میتوانید با مراجعه به مسول مافوق(مدیریت) ، گپ و گفتگویی داشته باشید و مسئله را حل کنید.
اگر هم نشد که بالاخره یه راهی پیدا میشه. یکی از مطلوبترین کلماتی که من به دفعات شنیده ام « امـّا» است که هروقت کاری به مشکلی برخورد کرد؛ ابتدا یک « متأسفم» میگویند تا قانونی عمل کرده باشند و سپس با گفتن « امـّا» ی معروف؛ همه ی راهکارهای دیگر را به شما پیشنهاد میکنند.
دوستان گرامی، برای خواندن نوشته های بیشتری از اینجانب، میتوانید با کلیک کردن در«اینجــا- از دیار نجف آباد تا آمریکای جهانخوار»به وبلاگ شخصی ام تشریف بیاورند تا بیشتر درخدمتتان باشم..... موفق و پیروز باشید. ارادتمند حمید
پیشاپیش از وجود بعضی واژه های غیر مودبانه، پوزش میطلبم, امیدوارم مطلوب افتد)
هم آموزش بود هم اطلاع رسانی... ممنون
